Hoxe tivemos sesión de control ao Goberno e a pregunta estelar foi unha vez máis a de Mariano Rajoy ao Presidente Zapatero, nesta ocasión sobre pensións.
Comezou Rajoy falando do Pacto de Toledo como un avance moi importante no noso país, que consistiu en que todos puxémonos de acordo en como debía ser o noso sistema público de pensións da Seguridade Social.
Lembrou que isto foi unha gran noticia e que deu seguridade e tranquilidade a todos, aos pensionistas de hoxe e aos pensionistas do futuro.
Recordou que todos os gobernos desde entón cumpriron este acordo, todos menos vo do Sr. Zapatero que unilateralmente liquidou as recomendacións do pacto, en concreto a recomendación número 11, que logo se plasmou nunha lei onde se dicía que as pensións revalorizaríanse automaticamente segundo o índice do custo da vida.
E desposis desta introducción preguntou ó Presidente do Goberno: ¿por que o fai e cales son as razóns polas que cre que imos fiarnos de vostede de cara ao futuro logo de incumprir dun xeito tan claro e tan nítida un acordo que custou tanto conseguir?
O Presidente Zapatero respostou: “O Goberno e o Grupo Parlamentario Socialista defenden, porque foron fundadores, o Pacto de Toledo, que respectamos permanentemente e nunha circunstancia excepcional e nun punto concreto circunstancia excepcional pola grave crise económica- o Goberno viuse obrigado a tomar a decisión de non incorporar a revalorización das pensións para o próximo ano, excluíndo por suposto as pensións mínimas”
De seguido replicou Rajoy e estas foron as suas palabras:
“ Sobre o Pacto de Toledo direille soamente dúas cousas, que nós o cumprimos e vostede non o cumpre nun punto tan importante como é a revalorización automática das pensións.
Rompeu quince anos de acordo en materia de pensións -rompeuno vostede, señor presidente-; derrogou por real decreto-lei unha lei que custou moito consensuar entre todos e ademais había alternativa, porque vostede con esta conxelación afórrase 1.500 millóns de euros e vostede nesta lexislatura emitiu débeda pública por importe de 287.000 millóns de euros.
Vostede non pactou con ningún dos grupos políticos, nin sequera informounos, polo menos ao noso; decidiuno unilateralmente, incumpriu cinco mandatos desta Cámara e ademais vetou o debate sobre este asunto nesta Cámara.
Voulle a dicir dúas cousas para terminar. Imos presentar outra vez unha emenda no debate dos orzamentos que vén agora, e esíxolle a vostede que non vaiche o debate desa emenda aquí, nas Cortes.
Por outra banda, pídolle que rectifique a fin de recuperar a credibilidade para que podamos chegar a algún acordo. Se non, vai ser moi difícil.”
