Hoxe o Pleno do Congreso dos Deputados aprobou, con 177 votos a favor, 8 en contra e 157 abstencións, a convalidación do Real Decreto-Lei 2/2011, de 18 de febreiro, para o reforzamento do sistema financeiro. O Partido Popular abstívose.
Ademais a Cámara rexeitou, con 163 votos a favor (entre eles os do PP), 176 en contra e 3 abstencións a súa tramitación como proxecto de lei.
¿Por qué o Partido Popular non apoia o novo programa do Goberno de reestruturación do sistema financeiro?
O Goberno deseñou unha nova reforma do sistema financeiro (e van seis). Trátase dun proceso equivocado cuxo efecto máis pernicioso será máis restrición de crédito para o conxunto da economía, especialmente ás PEMES, autónomos e familias.
Este programa deixa en desvantaxe ao noso sistema financeiro respecto ao resto de entidades europeas e mundiais. Esíxeselles hoxe uns requisitos moi custosos, máis aló do que os demais terán que cumprir en 2018.
É un procedemento discriminatorio coas caixas de aforro. Está deseñado para estas entidades teñas máis dificultades para cumprir, xa que na súa maioría terán requirimentos de capital máis elevados que o resto de entidades.
O Partido Popular defendeu desde fai moito tempo que a reestruturación do sistema bancario tiña que pasar polo saneamento efectivo das entidades. É dicir, recoñecer con transparencia as perdas potenciais e os créditos malos nos
balances. E unha vez recoñecidos, virán as necesidades de recapitalización e con todo iso a credibilidade do sector e o crédito.
O goberno socialista optou con considerar irrelevante o saneamento e por non recoñecer os procesos de saneamento xa existentes. Isto implica un cambio de estratexia incomprensible que só provocará máis incertezas e novos problemas no sistema financeiro.
O procedemento deseñado polo Goberno de Zapatero corre o risco de non ser realista. É dicir, non parece fácil que moitas entidades financeiras véxanse obrigadas a emitir nun prazo breve de tempo de forma simultánea os seus títulos en bolsa. E se isto non é posible, será necesario a entrada do Frob de forma masiva, o que unha nacionalización de feito. Isto non é desexable non o alto nivel de intervencionismo que significa e o alto risco de perdas de recursos públicos. É dicir, pódese perder moito diñeiro do contribuínte sen que o crédito e a liquidez chegue á economía.
