viernes, 26 de agosto de 2011

Unha reforma constitucional para dotar á economía española da confianza que tanto necesita, garantir o Estado de benestar e as políticas sociais e tamén a austeridade


Hoxe o noso Grupo Parlamentario - liderado pola nosa portavoz Soraya Saénz de Santamaría- pechou co Grupo Socialista e logo de intensas negociacións, un importante acordo que se plasmou na presentación no rexistro do Congreso dunha Proposición de Lei Orgánica para reformar a Constitución.

O vindeiro martes, 30 de agosto, celebraremos un pleno extraordinario a fin de votar a toma en consideración e o procedemento de urxencia desta transcendente iniciativa.

Se tivese lugar esa toma en consideración, debateríase a súa aprobación final, noutra sesión plenaria prevista para o venres 2 de setembro.

Estes son os seus contidos principais:


1. INTRODUCE NA CONSTITUCIÓN PRINCIPIOS DE DISCIPLINA ORZAMENTARIA DE OBRIGADO CUMPRIMENTO

- Esta reforma establece como mandato constitucional a disciplina orzamentaria, achegando a certeza de que todas as decisións de gasto dos gobernos de todas as Administracións Públicas de España, adoptaranse de acordo co volume de ingresos do que ordinariamente dispón. Isto significa que, con este acordo, definimos un mesmo futuro de estabilidade orzamentaria para España.

- Desta forma, a reforma achega as seguintes garantías:

. Asegura unha maior transparencia de Goberno.

. Evita que se trasladen a xeracións futuras as consecuencias dos excesos orzamentarios.

. Facilita o financiamento da economía española, achegando recursos para o crédito bancario e fiabilidade para aqueles dispostos a investir na economía española.

. Converte a España nun actor de estabilidade da Zona Euro, sendo un dos primeiros países que consagra na súa norma constitucional a necesaria estabilidade orzamentaria. ou Garante a viabilidade financeira dos servizos e prestacións públicas que compón o noso Estado do Benestar.

. A reforma limita o déficit estrutural, en consonancia co nivel de débeda que nos define o tratado da Unión Europea, e precisa as sendas para garantir o cumprimento destas marxes.

. Incorpóranse, para iso, unha serie de principios e elementos de disciplina orzamentaria de obrigado cumprimento:

1.0. Se constitucionaliza o principio de estabilidade orzamentaria.

1.1. Establécese un límite de déficit público estrutural que non poderá superar aquel que se determine, no seu caso, no proceso de gobernanza económica europea e que será fixado, en todo caso, a través dunha Lei Orgánica.
- Limítase o nivel de déficit público de todas as administracións públicas: Estado, Comunidades Autónomas e Entidades Locais.

- Impídese que na elaboración de orzamentos supérese este límite de déficit e imponse os mesmos marxes á execución orzamentaria.

- Defínese o límite de déficit público en termos estruturais, é dicir, en referencia a aqueles compoñentes do orzamento que se manteñen no tempo.

- Garántese que o Estado atenda ás súas obrigacións independentemente da conxuntura económica; pero se evita que as contas públicas mantéñanse de forma sistemática en desequilibrio. É dicir, xa non serán posibles anuncios de gasto sen aclarar con cargo a que ingreso vanse a financiar.

- Obrígase a que ese límite máximo de déficit sexa recollido nunha Lei Orgánica que será aprobada antes do 30 de xuño de 2012.

1.2. Fíxase un límite máximo de débeda pública do conxunto das Administracións Públicas en función do Produto Interior Bruto de acordo cos valores de referencia europeos:

- Establécese que o límite máximo de débeda coincidirá co valor de referencia contemplado no Tratado de Funcionamento da Unión Europea, é dicir, o 60% do PIB.

1.3. Elévase o rango normativo das Leis de Estabilidade Orzamentaria, ao establecerse que será por Lei Orgánica como se determine a aplicación destes principios.

1.4. Táxanse, explicitamente, os casos en que estes límites constitucionais de déficit e endebedamento poden ser superados - catástrofes naturais, recesión económica e situacións de urxencia extraordinaria-. E incorpórase, ademais, a obrigatoriedade dunha autorización expresa por maioría absoluta do Congreso.

1.5. Recóllese a necesidade de corrección das desviacións autorizadas, para volver novamente á estabilidade orzamentaria. E a necesidade de regular a través de Lei Orgánica a forma e prazo na que levarán a cabo estas correccións.

1.6. Incorpóranse garantías de corresponsabilidade fiscal das Administracións Públicas. Desta forma, por unha banda, inclúese na Lei Orgánica a regulación dos órganos de coordinación entre Administracións Públicas para velar polo cumprimento destes principios e garantir o respecto, por parte de todas elas, dos límites de déficit e endebedamento fixados. E, por outro, recóllese a obrigación de regular en devandita Lei a responsabilidade na que incorren as Administracións Públicas que se desvíen das súas obrigacións.

2. GARANTE A VIABILIDADE DO SECTOR PÚBLICO E A SUSTENTABILIDADE DO BENESTAR

- O volume excesivo de endebedamento público produce enormes distorsiones, non só no resto da economía nacional - dificultade de financiamento do conxunto da economía e abruptos cambios na política fiscal,- senón tamén na capacidade de prestación dos servizos públicos esenciais por parte das Administracións competentes, que provocan graves perdas de benestar e de confianza.

- O obxecto desta reforma constitucional non é definir o tamaño do sector público ou o tipo de prestacións e servizos que presta aos cidadáns, nin a distribución do exercicio das competencias públicas entre as diferentes administracións; senón garantir que as decisións que se adopten neste ámbito, por parte de calquera administración, sexan viables e sostibles.

3. EVITA QUE O EXCESIVO DÉFICIT E ENDEBEDAMENTO PÚBLICOS VOLVAN A TRADUCIRSE EN RECORTES SOCIAIS INXUSTOS.


- A evolución das contas públicas de 2008 ao momento presente, puxo de manifesto que actitudes pouco responsables, que non garantan a estabilidade orzamentaria, acábanse traducindo nunha excesiva  acumulación de endebedamento público que pon en dúbida a viabilidade do sector público, fulmina a credibilidade da economía española, impide o normal financiamento do desenvolvemento económico e, en último termo, conduce a recortes nas prestacións sociais e a subidas inequitativas de impostos.

Agardemos que outros Grupos Parlamentarios presten apoio a tan necesaria reforma.