Fai uns dias o secretario de Estado de Comercio, Jaime García-Legaz, presidiu a conferencia sectorial de comercio interior, na que informou ás comunidades autónomas sobre o proxecto de modificación da Lei 1/2004, de 21 de decembro, de horarios comerciais.
Informou que tras numerosas reunións que durante seis meses mantivo a Dirección Xeral de Comercio cos principais representantes do sector e as Comunidades Autónomas, a Secretaría de Estado propuxo as seguintes medidas:
Número mínimo de domingos e festivos de aperturas autorizadas polas Comunidades Autónomas: proponse incrementar o número de domingos e festivos de apertura comercial dos 8 mínimos actuais a 10 a partir do 1 de xaneiro de 2013.
Inclúense tamén, por primeira vez, criterios obxectivos para fixar o calendario de aperturas en todas as CC.AA.: apertura un día cando haxa coincidencia de dúas ou máis festivos consecutivos; inclusión dos domingos de rebaixas e festivos da campaña do Nadal; aqueles que coincidan con períodos de maior afluencia turística na Comunidade Autónoma respectiva.
Na actualidade, todas as Comunidades Autónomas fixaban o número mínimo de oito aperturas en domingos e festivos fóra de Canarias, e Valencia con nove; a Rexión de Murcia, con dez; Ceuta, con 16; e a Comunidade de Madrid, que ha liberalizado horarios.
O Secretario de Estado informou tamén que neste momento España atópase á cola de Europa nesta materia. Italia, Portugal, Irlanda, Luxemburgo e Finlandia teñen liberalizadas as súas aperturas en festivos; e Bélxica e Holanda dispón de 15 e 12 domingos de apertura respectivamente. Outros como Eslovenia, Estonia, Eslovaquia e Malta carecen de regulación respecto diso, e xa que logo de ningunha limitación.
As modificacións que se propón non afectarían á liberdade de horarios do pequeno comercio, xa establecida na Lei 1/2004 para os establecementos comerciais de superficie de venda concreta inferior a 300 m². En cambio, na proposta elimínase a facultade conferida ás CC.AA. de reducir ata a 150 m² a superficie a estes efectos facendo uso dunha atribución de competencias dada polo Estado e que viña aplicando Cataluña, Valencia, Murcia, Asturias, Galicia e País Vasco. Con este cambio, a liberdade horaria aplica a comercios de ata 300 m² en toda España.
Zonas de gran afluencia turística: defínense tamén por primeira vez criterios básicos e obxectivos para a determinación das zonas de gran afluencia turística por parte das Comunidades Autónomas, que se fixan en municipios ou zonas coas seguintes características: concentración de aloxamentos turísticos ou segundas residencias; localización de bens de interese cultural ou declaradas Patrimonio da Humanidade; zonas fronteirizas; celebración de determinados eventos deportivos ou culturais; áreas portuarias de cruceiros turísticos; cando concorran outras circunstancias que o xustifiquen.
No ámbito da regulación das zonas de gran afluencia turística, as Comunidades Autónomas terán que declarar zonas de gran afluencia turística nos municipios do seu respectivo ámbito territorial que conten con máis de 200.000 habitantes e unha elevada ocupación hostaleira no ano inmediato anterior ou que conten cun elevado número de pasaxeiros en cruceiros turísticos.
Para levar a efecto esta modificación na norma, establécense os seguintes limiares: máis dun millón de pernoctaciones anuais no ano inmediato anterior ou afluencia superior a 400.000 pasaxeiros en cruceiros, dispondo dun prazo de seis meses para delimitalas.
Horario semanal global: proponse modificar á alza de 72 horas semanais a 90 o número de horas de apertura comercial en días laborables (de luns a sábado), eliminando ademais a restrición de 12 horas máximas nos festivos autorizados. Na actualidade, a Comunidade Valenciana, Canarias e A Rioxa xa dispón de horario semanal de 90 horas; Aragón establecía a facultade de ampliación pola propia Comunidade Autónoma e en Madrid non hai límites.
Tamén neste ámbito España atópase á cola de Europa con unha das xornadas laborables comercial mais baixa.
Jaime García-Legaz aseverou que estas propostas están dirixidas á dinamización dun sector estratéxico de vital importancia para a economía española, como pon de manifesto todos os indicadores: en 2010, último ano dispoñible, o Valor Engadido Bruto (VAB) do comercio representou o 12,2% do VAB total da economía.
Segundo os últimos datos da Enquisa de Poboación Activa (EPA), este sector dá emprego a máis de dous millóns oitocentas mil persoas en España. Os datos do primeiro trimestre de 2012 sinalan que o comercio comerciante polo miúdo destruíu 5.400 empregos nun ano: o número de ocupados do comercio comerciante polo miúdo é de 1.828.700 polos 1.834.100 ocupados no mesmo período de 2011.
Ademais, a taxa da media das vendas do sector comerciante polo miúdo sitúase no -5,6% nos cinco primeiros meses do ano respecto ao mesmo período de 2011 mentres que o comercio comerciante polo miúdo rexistra unha caída do 1,8% no número total de locais entre 2010 e 2011; deste xeito, en 2011 hai 11.174 locais comerciais menos que en 2010.
A apertura de novos establecementos, a dinamización das vendas e a creación de emprego son os obxectivos destas propostas liberalizadoras do Goberno así como a necesidade de dar resposta a uns importantes cambios nos hábitos de compra e lecer e na estrutura social dun país onde a poboación ocupada, singularmente de mulleres, e o aumento do turismo demandan decisións do Executivo e recobrar as aperturas de festivos que o goberno de Aznar alcanzou no 2004.
Veremos cal e o devenir deste proxecto de Lei, que pretende a reforma dun texto legal do que fun ponente en 2004, agardando que sexa posible acadar os maiores consensos .
