Hoxe debatemos no Pleno extraordinario do Congreso o terceiro
programa de axuda a Grecia, ao que o Eurogrupo deu o seu respaldo político
preliminar na reunión celebrada o venres, 14 de agosto.
O ministro de Economía, Luis de Guindos, foi o encargado
de defender ante o Pleno a comunicación do Goberno e de solicitar o apoio e a
aprobación ao citado programa.
Dixo que "este Goberno sempre foi solidario con Grecia.
Sempre fomos favorables a un terceiro programa e, sobre todo, fomos partidarios
da permanencia de Grecia no euro. Acudimos a todas as negociacións ao respecto
con espírito aberto e construtivo"
Recordou que o primeiro programa de rescate se concedeu en
maio do ano 2010 ante a deteriorada situación das finanzas públicas e a perda
de acceso aos mercados do país heleno. A asistencia financeira concedida
ascendeu a 110.000 millóns de euros; deles os 80.000 foron préstamos bilaterais
dos países da zona euro e 30.000 millóns procederon do Fondo Monetario
Internacional. Un paquete que non foi suficiente e así en marzo de 2012 concedeuse
un segundo programa por un total de 172.500 millóns de euros; 28.000 millóns
deles achegounos o Fondo Monetario Internacional, mentres que a Facilidade
financeira achegou o resto.
Logo explicou o terceiro rescate, que se produce nun
escenario económico moito máis difícil que o que tiñamos a finais do ano 2014.
Estamos ante un préstamo de tres anos de duración por un importe total de
86.000 millóns de euros. Nesta cifra inclúese unha reserva de ata 25.000
millóns de euros para recapitalizar e sanear a banca grega.
Esta asistencia está
asociada a un programa de axuste macroeconómico cunha condicionalidade estrita
que se recolle nun memorando de entendemento pactado entre as autoridades
gregas e as institucións. Trátase dun conxunto ambicioso de máis de 250 medidas
nas distintas áreas da economía e que xira en torno a catro piares fundamentais.
O primeiro constitúeno as reformas para restaurar a sostibilidade fiscal. Grecia debe alcanzar un superávit público primario -a diferenza entre o saldo presupostario e o pagamento de intereses- a medio prazo do 3,5% do PIB, cunha senda de saltos primarios dun déficit do primeiro ano do menos 0,25%, dun 0,5% de superávit primario en 2016, do 1,75% en 2017 e do 3,5% de 2018 en diante. Para iso, ademais das medidas que comentei anteriormente, levará a cabo, en primeiro lugar, un conxunto amplo de reformas impositivas; en segundo lugar, completará a reforma profunda do sistema de pensións; en terceiro lugar, mellorará a xestión das súas finanzas públicas e, por último, adoptará medidas para asegurar o pagamento de impostos e loitar contra a evasión fiscal.
O segundo piar son as reformas para asegurar a estabilidade financeira. Grecia debe adoptar medidas inmediatas para facer fronte ao problema da morosidade no sector bancario, reforzar o marco de insolvencias e mellorar de forma significativa o goberno corporativo dos bancos gregos e o fondo helénico de recapitalización. Así mesmo, tras a análise do Mecanismo único de supervisión procederase, antes de final de ano, á recapitalización dos bancos que se determine necesaria. Para iso considérase a posibilidade de aplicar quitas aos garfos de débeda sénior, pero exclúense totalmente as quitas dos depósitos.
O terceiro piar está formado por un amplo programa de reformas estruturais nos mercados de traballo, bens e servizos. No mercado de traballo, por exemplo, expertos independentes levarán a cabo unha revisión en profundidade de toda a lexislación laboral, incluíndo a regulación do despedimento e a negociación colectiva, e antes de decembro aprobarase un novo código laboral. Así mesmo Grecia debe adoptar medidas en materias de educación e as recomendacións da OCDE en materias de competencia. Debe liberalizar profesións reguladas, reducir cargas administrativas e acometer reformas importantes en sectores de enerxía, auga e transportes. Tamén se previu un importante proceso de privatizacións. Para asegurar a ambición do proceso Grecia poñerá en marcha, antes de fin de ano, un fondo independente que avaliará os activos e xestionará as privatizacións baixo a supervisión das autoridades comunitarias. Contémplase que o fondo xere 50.000 millóns de euros nos próximos tres anos, un diñeiro que Grecia debe dedicar ao programa de axuste. Unha metade deberá usala para amortizar a recapitalización dos bancos e outros activos e a outra metade destinala, en partes idénticas, a investimentos e a reducir o seu ratio de débeda.
O último piar son as reformas para aumentar a eficiencia das administracións públicas. Aquí inclúense medidas contra a corrupción para reforzar o funcionamento do sistema xudicial e para asegurar a independencia de institucións claves como a Axencia Tributaria e o Instituto de Estatística. Ademais, o Goberno heleno poñerá en marcha, xunto coa Comisión, un programa para a capacitación técnica e a despolitización da Administración.
En definitiva, dixo que se trata dunha condicionalidade moi ambiciosa, que será actualizada cada trimestre e o seu cumprimento obxecto dunha estrita supervisión por parte das institucións. Con iso espérase que Grecia poida superar os desequilibrios acumulados e recuperar unha senda sostible de crecemento e de xeración de emprego.
Explicou que a asistencia financeira se concede nuns termos e condicións favorables. Así, os préstamos terán un vencemento medio máximo de trinta e dous anos e un tipo de xuro equivalente ao custo de financiamento do MEDE máis 10 puntos básicos.
Finalmente referiuse á contribución de España a Grecia. No primeiro programa de rescate a Grecia, España concedeu un préstamo bilateral de 6.700 millóns, o que converteu a Grecia no noso principal debedor. No segundo rescate, España achegou finalmente avais por 17.000 millóns de euros. Neste terceiro programa, a contribución de España estará próxima aos 10.150 millóns de euros. É o que resulta se temos en conta que a nosa cota de participación no MEDE está próxima ao 12%. Todo iso fai que en conxunto a exposición total de España a Grecia se sitúe en preto dos 34.000 millóns de euros. Unha cifra importante.
A continuación tomaron a palabra os representantes de cada grupo parlamentario, por orde de maior a menor representación, salvo o Grupo Popular que interveu en último lugar. O ministro pechou o debate.
Unha vez concluído o debate, suspendeuse a sesión durante 30 minutos para que os grupos parlamentarios presentasen ante a Mesa propostas de resolución á comunicación do Goberno. Estes textos foron defendidos polos seus propoñentes dende as 16,15 horas.
Ao termo do debate, aprobáronse cinco resolucións, nas que o Congreso empraza o Goberno a apoiar a decisión definitiva sobre o terceiro programa de axuda financeira a Grecia.
Aprobáronse as propostas do Grupo Parlamentario Popular con 297 a favor, 20 en contra e 5 abstencións; PNV con 302 a favor, 9 en contra e 11 abstencións. Tamén se aprobou o primeiro punto da propostas do Grupo Parlamentario UPyD con 298 a favor, 17 en contra e 7 abstencións; primeiro, segundo, terceiro e cuarto puntos da proposta do Grupo Parlamentario Catalán de CiU con 297 a favor, 9 en contra e 15 abstencións; e segundo punto da proposta do Grupo Parlamentario Socialista con 299 a favor, 19 en contra e 4 abstencións.
Rexeitouse a proposta do Grupo Parlamentario Mixto con 21 votos a favor, 288 en contra e 11 abstencións; e a proposta do Grupo Parlamentario de IU, ICV-EUiA, CHA: A Esquerda Plural con 20 votos a favor, 203 en contra e 9 abstencións. Tamén o segundo punto da proposta do Grupo UPyD con 100 votos a favor, 190 en contra e 30 abstencións; o punto cinco da proposta de Grupo Parlamentario Catalán de CiU con 130 votos a favor, 184 en contra e 6 abstencións. Finalmente, o primeiro punto da proposta do Grupo Parlamentario Socialista con 115 votos a favor, 179 en contra e 28 abstencións.
Si desexa facer algún comentario poder enviar un correo a celso.delgado@congreso.es
Recibirá resposta